Í morgin, 24. juli, fer Kartin Høgnesen úr Leirvík út sum volontørur fyri Ísraelsmissiónina
Í Ísrael skal 38 ára gamli leirvíkingurin virka sum volontørur í eini meinigheit í Isfiya í Norðurísrael.
Kartin Høgnesen var í 2017 volontørur fyri Ísraelsmissióina í tríggjar mánaðar. Ta ferðina var hann eisini volontørur í Isfiya. Kartin Høgnesen hevur eisini fleiri ferðir verið við á Ísraelstoyminum, sum hevur virkað á sama stað
Í sambandi við at Kartin Høgnesen fer avstað, varð biðið fyri honum á møtinum í missionshúsinum í Leirvík í kvøld.
Eftir ætlan verður hann umleið tríggjar mánaðar burtur.
Í Ísraelsmissiónini fegnast vit um at fáa ein nýggjan volontør út í tænastu, eftir at Karen Elkjær Abrahamsen av Nesi í Eysturoy kom heim aftur eftir at hava verið volontørur í hálvtannað ár í Haifa.
Ísraelsmissiónin stuðlar Kartin Høgnesen við eini vonontørupphædd, meðan hann er í tænastu. Fólk kunnu stuðla Ísraelsmissiónini og Kartin Høgnesen við at lata eina gávu á eitt av hesum kontonumrum:
Í hesum døgum eru 21 føroyingar á summarbíbliuskeiði við Genesaretvatnið í Ísrael
Farið varð úr Føroyum 26. juni, og bólkurin hevur síðani tá verið í danska húsinum hjá Ordið & Ísael í Poriya.
Vitjað hevur millum annað verið í Kapernaum, Magdala, Nazaret, á Golanherunum, í Haifa, í Tel Aviv og siglt hevur verið á Genesaretvatninum. Hvørt kvøld hevur bíbliutími verið. Tað er Øssur Kjølbro, prestur, sum hevur undirvíst í Hebrearabrævinum Í dag fer bólkurin til Eilat í Suðurísrael, og ferðin endar í Jerúsalem. Komið verður aftur til Føroyar 13. juli.
Kom við á bíbliuskeið, sum verður við Genesaretvatnið frá umleið 26. juni til 13. juli2023
Tú kanst vænta ein fjølbroyttan og læruríkan túr í heilaga landinum, har tú eisini fært høvi, í góðum felagsskapi við føroyingar, at njóta sólina og hitan og vitja støðini, har Jesus virkaði, eitt nú Jerúsalem, Golgata, Oljufjallið, Getsemane, Nazaret, Kapernaum og fleiri onnur støð. Vakna hvønn morgun og síggj vakra útsýnið yvir Genesaretvatnið og gleð teg til nýggjar upplivingar. Vit vitja eisini í forkunnugum støðum sum í Silo, Sámáriu, Kesareu, Deyðahavið, Massada Timna, Eilat, Holocoustsavnið og aðrastaðni.
Poriya Vit gista á dupultkømurum við aircondition í danska húsinum í sera vakra og friðarliga staðnum Poriya. Har er einastandandi vakurt útsýni yvir Genesaretvatnið. Sí her. Vit hava húsið fyri okkum sjálv og saman syrgja vit fyri matgerð og reingerð. Ferðast verður meginpartin av tíðini í Ísrael í persónbilum, men eisini í bussi við aircondition. Tað er heitt í Ísrael hesa tíðina av árinum (30-40 hitastig), og mugu luttakararnir tí tola nógva hitan.
Stutt um skránna: – Bíbliutímar verða hildnir dagliga. – Vitjað verður á fleiri kendum bíbilskum støðum. – Vit búgva stutt frá Tiberias, har møguleiki er at njóta sólina, svimja, fara til handils v.m. – Teir seinastu dagarnar verða vit í Jerúsalem.
Evni á bíbliutímunum: Hebrearabrævið Hebrearabrævið hevur ein heilt serligan leiklut í Bíbliuni við síni sterku boðan av Kristusi út frá Gamla testamenti. Við soleiðis at tulka fyriskipanir í gamla sáttmálanum í ljósinum frá evangeliinum er Hebrearabrævið kanska tað skriftið, sum sterkast bindur alla Bíbliuna saman til eina heild. Greiða endamálið er at vekja lesarans trúgv á Jesus Krist, hann sum er miðdepilin í bæði heimssøguni og Guds frelsusøgu og sum við at bøta fyri allar heimsins syndir legði ein nýggjan og livandi veg til Guds. Tískil kann Hebrearabrævið eisini vera ein spennandi karmur um eina vitjan í heilaga landinum, har Jesus úr Nasaret sjálvur gekk Guds ørindi og virkaði millum samtíðarfólk sítt. Á bíbliutímunum gjøgnumganga vit týðandi partar av Hebrearabrævinum.
Undirvísari á bíbliuskeiðnum: Øssur Kjølbro, prestur í føroysku fólkakirkjuni og dunaligur undirvísari.
Fyriskipari: Ísraelsmissiónin.
Ferðaleiðarar: Marna Ellingsgaard Jensen & Frants Jensen. Tey hava fleiri ferðir áður verið ferðaleiðara í Ísrael.
Kostnaður: Ikki greitt enn. (Tá ið bíbliuskeiðið var í 2019, var prísurin 18.300 krónur, íroknað flogferðaseðlar, øll atgongumerki, ferðing og uppihald í Ísrael, og flestu máltíðirnar). Tilmelding: Frants Jensen, tel 296552 ella jensenfrants@gmail.com Marna Ellingsgaard Jensen, tel 793401 ella marell@olivant.fo
Tekningarfreist: 15. mars 2023. Depositum á 2.000 krónur má rindast í seinasta lagi 15. mars. Plássið er avmarkað til 24 fólk.
Heilsan frá Karen Elkjær Abrahamsen, ið arbeiðir sum volontørur á Ebenezerheiminum í Haifa í Ísrael
Góđu tit øll har heima
Her í Ísrael er ikki so lætt at koma í rættuligt jólahýri, av tí at tey flestu her ikki halda jól. Tit hugsa kanska, at tađ skuldi verið lætt, tá tú ert í landinum, har Jesus var føddur.
Flestu fólk í landinum eru jødar, og tey halda ikki jól. Teir flestu bíđa enn eftir, at Jesus skal koma til jarđar og viđurkenna ikki, at Jesus, sum føddur var í Betlahem, var Messias, frelsari okkara.
Sum tit vita, so er ein partur av fólkinum árabar, flestu eru muslimar og drusar, og í teirra religión er Jesus ikki frelsarin. So har er einki at hátíðarhalda.
Ein lítil partur av árabiska fólkinum eru kristin. Tey flestu hoyra til tað katólsku, ortodoksu ella anglikansku kirkjuna, og tey hátíðarhalda Jesu komu, eftir teirra siðvenju í kirkjunum. Annars er tað sum heima, dagar har familjurnar møtast, og tá árabar hava sterk familjubond, so líkist tað eitt sindur jólunum heima.
Messianskir jødar So eru tađ teir messiansku jødarnir, tvs. jødar, sum trúgva at Jesus er Messias, Guđs sonur, frelsari okkara. Men av tí at tey eru jødar, jødakristin, so hava tey ikki siðvenju at halda jól, sum vit heima.
Har er eingin guðstænasta sum hjá okkum, við jólasálmun, og tí, sum vit forbinda við jól, tað sakni eg eitt sindur. Men í meiniheitini Beit Eliyahu har eg komi, markera tey jólini við at lesa Jes. 9,6 á øllum tungumálum sum eru umboðað á møtinum, ta sabbatina, sum er nærmast jólunum, og tað eru rættuliga nógvar tjóðir, sum eru umboðaðar. Í ár vóni eg at verða við, so vit eisini kunna hoyra tekstin á føroyskum.
Tí barn er okkum føtt, sonur okkum givin, og á herðum hansara skal høvdingadømi hvíla; navn hans skal verða kalla undur, ráðgevi, veldigur Guð, ævinar faðir, friðarhøvdingi.
Jes. 9:6
Míni jól
Á Ebenezer heiminum, hátíðarhalda vit heldur ikki jól sum heima. Men undan jólum er ein fest, har vit fáa ein góðan døgurða, ein andakt verður hildin, og einir 2-3 jólasálmar verða sungnir, hettar er meira sum ein takkar fest.
Men vit voluntørar verða ikki forsømdir, tí tey vita, at flestu av okkum, eru von við at halda jól. 21. desember eru vit bjóðaðar til ein góðan døgurða hjá leiðaraparinum. Tað plagar at verða ein sera hugnalig løta, har vit syngja, hava eina andakt, spæla onkurt, fáa gávu, og annars hava tað sera hugnarligt saman.
So fara vit fimm voluntørar eisini at hava eitt lítið jólahald, væntandi jólaaftanskvøld, her í íbúðini hjá okkum. Tað plagar at verða sera hugnaligt, vit koma frá ymiskum londum, við ymiskum siðvenjum, so tað er annarleiðis og áhugavert. Mítt ískoytið hevur ofta verið dessertin, rísalamande, og so lesa vit jólaevangelið hjá Lukasi. Sjálvandi á øllum tungumálum, sum eru umboðað.
Í Haifa livir fólkiđ í sátt og semju hóast ymiskar trúarrætningar. Tey halda eina felags fest, sum líkist einum festivali, við nógvum jólapynti. Men eingin jólaboðskapur og ikki er lætt at fáa eyga á nakran eingil, bara glimmur og perur. Vónandi verður hendan støðan ikki eisini galdandi í Føroyum.
Míni bestu jól í 1999
Nakrir tankar um mína bestu jólaløtu, sum var her í Ísrael jólini 1999
Eg helt jólaaftan í Jerusalem, saman við manni mínum Pól Martin, og øðrum voluntørum í Joffi húsinum.
Tađ byrjađi viđ jólagustænastu í donsku kirkjuni í Jerusalem, eitt sindur sjálvsamt at fara í kirkju viđ jólagleđini í huga, og so rokađust fólk rundan um meg, sum um einki var hent.
Heimkomin til Joffihúsiđ fingu vit siðbundnan jóladøgurđa, sum Pól Martin hevđi fyrireika. Vit sungu jólasangir og fingu gávu, sera hugnaligt.
So kom tann stóra løtan, minnist meg rætt umleið klokkan 23. Tá tók Oddmar Steinhólm, sum tá starvađist hjá Ordet og Israel, bíbliuna undir armin, og vit fóru út at ganga. Vit komu til útkantin av Jerusalem og sóu oman til Betlahem, og út yvir Betlahems fløtur.
Stađið, sum hevur verđi mær kært alt eg kann minnast. Við gleði havi eg hugsa um hirðarnar sum goymdu at seyðafylgjum sínum, og nú hugdi eg niður yvir hendan stað.
Har settust vit niđur um miðnáttina, og Oddmar las Jólaevangeliđið um hirðarnar sum goymdu at seyðafylgjum sínum.
Og sí, Eingil Harrans stóð hjá teimum, og dýrd Harrans ljómaði rundan um teir… og eingilin kungjørdi teimun tey stóru gleðiboð, sum skuldi verða fyri alt fólkið. “Tykkum er í dag ein frelsari føddur, sum er Harrin Kristus í Dávids staði… og í somu stund var hjá einglinum ein fjøld av himmalskum herskarum, sum lovaðu Guði og søgdu: Heiður verði Guði í hægsta himli, og friður á jørð, og í menniskjum góður tokki. “
Og eg havi roynt at ímynda mær hendan lovsongin.
Nú sat eg so har og hugdi niður yvir staðið, har tað hendi, og eg fyltist við takksemi, tí hetta er veruliga hent ,og tað var eisini fyri meg.
Í løtuni eru tríggir føroyingar á bíbliuskúla í Poriya í Ísrael. Her greiða tey trý: Sólveig Steinhólm, Leirvík, Benjamin Erlandsson Tvørfoss, Norðragøta, og Dánjal Kass Olsen, Nes í Eysturoy, frá tíðini í Ísrael
Tann 17. august byrjaðu vit á lærusveinaskúlanum, hjá danska felagsskapinum “Ordet og Israel”, her vit skulu búleikast inntil mitt í november. Vit búgva í “Det Danske Hus”, sum liggur í Poriya Illit, ið er ein lítil bygd við umleið 1.162 íbúgvum.
Poriya Illit liggur við suðurendan av Genesaretvatninum, har Jesus fyri 2.000 árum síðani undirvísti fólkinum og gjørdi fleiri undur. Tað, at vit kunnu granska bíbliuna, meðan vit síggja júst teir somu fjalltopparnir, vatn og landslag, sum Jesus sjálvur sá í sínari tíð, er nakað heilt serstakt.
Útsýni frá Poriya yvir Genesaretvatnið.
Tríggir føroyingar Á skúlanum er pláss fyri 20 næmingum, men í ár eru vit 19 næmingar og av teimum eru vit tríggir føroyingar; Sólveig Steinhólm, Benjamin Erlandsson Tvørfoss og Dánjal Kass Olsen.
Afturat hesum hava vit tveir volontørar og eitt nýtt ungt leiðarapar, við teirra tveimum synum. Umframt hesi, fáa vit ein nýggjan undirvísara úr Danmark hvørja viku, sum tosa yvir ávís og skiftandi evnir.
Bíbliuskúlin í Poriya.
Undirvísing, andakt og bøn Í Ísrael byrjar vikan sunnudag, sum eisini er okkara fyrsti undirvísingardagur, út av fimm. Tað er ymiskt hvussu ein skúladagur er samansettur, men sum oftast byrjar hann hvønn morgun kl.08:15, og til í seinasta lagið kl.12:05. Av tí, at vit hava eitt nýtt evni og undirvísara hvørja viku, koma vit inn á nógv ymisk áhugaverd evnir. Higartil hava vit havt um alt møguligt frá Kongabókunum, trúarlæru, sálarrøkt, gerandis sálarfrøði og mangt annað.
Umframt vanliga undirvísing, so møtast vit hvønn sunnudag fyrrapart og týsdag seinnapart, í smærri bólkum til andakt, bøn, bíbliuprát og annað tílíkt.
Undirvísing í Poriya.
Hjálpararbeiði Vit hava tveir dagar um vikuna, ið skilja seg burturúr tí vanliga dagligdegnum á bíbliu háskúlanum.
Hvønn mánadag seinnapart gera vit hjálpararbeiði. Nøkur hjálpa í lokalsamfelagnum við praktiskum uppgávum, so sum havaarbeiði, reingerðing og annað tílíkt; nøkur vaska messianska skúlan í Migdal og nøkur vaska messianska barnagarðin í Tiberias. Eisini eru tað tvey, sum undirvísa í einum arabiskum skúla í Hamam. Hetta er eisini eitt gott høvi, til at møta teimum, sum búgva her við Genesaretvatnið, og at hoyra teirra søgur.
Hvønn fríggjadag fara vit útferðir og fáa undirvísing á teimum bíblisku støðunum kring landi. Vit hava verið runt nógvastaðni, t.d. í Kapernaum, Casserea og Nasaret.
Útferð til Kesareu við havið.
Jerúsalem Vit hava eisini verið aðrar longri túrar, bæði saman sum skúli og meira býtt sundur í bólkar. Millum annað, vóru vit í Jerúsalem í eina viku, har vit sóu nógv av tí sum býurin hevur at bjóða. Til dømis sóu vit – leivdirnar av gamla Dávids býnum, vatnskipanina hjá Hizkia, tempulfjallið og holocaust fornminnissavni (Yad Vashem). Á hesum túri fóru vit eisini ein túr í oyðimørkina beint uttanfyri Jerúsalem, har vit svóvu undir opnum himni. Morgunin eftir gingu vit upp á Masada, og endaðu hendan túrin við at flóta á Deyðahavinum.
Í tíðini vit eru her eru tað tvey vikuskiftir, har vit ikki eru á skúlanum.
Útsýni yvir Jerúsalem.
Saman við føroyingi í Haifa Tann fyrra túrin fóru allir næmingarnir til Haifa, sum var ein góður og avslappandi túrur. Vit føroyingarnir hittu Karen E. Abrahamsen av Nesi. Hon er volontørur í Haifa. Á hesum túrinum sluppu vit at síggja kirkjuna, sum hon kemur í. Eisini vitjaðu vit arbeiðspláss hennara ”Ebenezer senior Citizens home”.
Fýra føroyingar í Haifa. Sólveig Steinhólm, Karen E. Abrahamsen, Benjamin Erlandsson Tvørfoss og Dánjal Kass Olsen.
Hugni Seinna túrin vóru vit ymsastaðni. Nakrir dreingir leigaðu ein bil og koyrdu runt í Ísrael, nakrar gentur leigaðu sær eitt hús við hitapotti og svimjihyli, ein fór til Tel Aviv og summi gingið runt um Genesaretvatnið, ið var ein umleið 60 km langur gongutúrur, har vit svóvu undir opnum himni.
Frítíðin verður eisini væl brúkt. Vit hava t.d. ofta verið niðri við Genesaretvatni og Jordan ánna, túrar til Tiberias, spælt spikeball, flogbólt á strondini, fótbólt við lokalum fólkið, borðspøl og mangt annað.
Sólveig Steinhólm:
Tá eg gekk annað ári á Miðnám á Kambsdali, valdi eg at melda meg til “Discipeleskolen”. Soleiðis at eftir summarferðiuna, tá eg var liðug í student, so fór eg til Ísrael. Eg valdi at fara til Ísrael, tí eg kenni eina gentu sum hevur verið her, og sum dámdi sera væl. Ein onnur orsøk var, at eg vildi sleppa at síggja tað landið, ið Bíblian tosar um. Tey flestu støðini, ið ein lesur í Bíbliuni eru í Ísrael, og á “Dicsipelskolen” hava vit fingið júst tað høvi at síggja mong av teimum støðunum, ið Bíblian talar um. Tað hevur eisini verið við til at gjørt alt, sum eg nú lesi í Bíbliuni, meira realistist.
Tíðin her á skúlanum, hevur verið ógvuliga góð og mennandi, á tann hátt, at vit hava lært nógv nýtt um Guds land, fólk, orð og o.a.. Eisini hava vit fingið fleiri nýggj vinfólk, við sama endamálið, har vit hava uppliva nógv gott saman, teir tríggjar mánaðirnir vit hava verið her. Tí vil eg 100% viðmæla øðrum ungum, at fara til Ísrael á “Discipelskolen”.
Benjamin Erlandsson Tvørfoss.
Benjamin Erlandsson Tvørfoss:
Aftaná at hava gingið í skúla í 13 ár og verið í bankalæru í 2 ár, hevði eg hug at royna okkurt annað. Ísrael hevur altíð havt nógv at siga fyri meg. Vit hava tosað nógv um landið og týdningin av tí í ætlanini hjá Gudi og so hava vit verið og vitjað her sum familja fleiri ferðir. Eg hevði hoyrt um “Ordet og Israel” og visti um tilboðini tey hava til bæði yngri og eldri. Tað vóru serliga tvey tilboð, sum eg var áhugaður í; tey vóru “Yad Va Lev”, sum er hjálpararbeiði í Jerusalem og “Discipelskolen”.
Eg valdi at søkja inn til discipelskolen, tí at eg vildi kenna Gud og Bíbliuna betri. Hesir tríggir mánaðirnir við undirvísing hava givið mær eitt gott innlit í Bíbliuna, bæði Nýggja og Gamla Testamenti. Tað hevur verið nakað heilt serligt, at vit hava kunnað lisið um ymiskt og fingið undirvísing um tað og so samstundis kunna farið til støðini, har hendingar fóru fram. M.a. hava vit lisið og fingið undirvísing frá sunnudegi til hósdag og fríggjadag fóru vit á tey bíbilsku støðini, sum vit høvdu havt um.
So ein avgjørd styrki at vera á hesum skúlanum er, at vit bæði fáa ástøði og síggja tey nógvu spennandi støðini, har hendingarnar vóru. Eg hevði avgjørt viðmælt øllum ungum at royna skúlan her.
Dánjal Kass Olsen:
Eg var nógv í iva um hetta var akkurát tað, sum eg skuldi seta tríggjar mánaðar av mínum sabbatsári av til. Men eg kann bara hyggja afturá hesa tíð við takksemi, at eg tók hesa avgerð. Fyri meg, hevur tíðin her verið avbera góð, gevandi og uppbyggjandi higartil, og vóni at tann síðsta tíðin verður eins góð.
Eg skrivaði breytarverkætlan á miðnám, um tað spentu støðuna millum Ísrael og Palestina. Hetta, og annað, var við til at økja mín áhuga fyri Ísrael og fólkinum her. Eg gjørdist púra bergtikin av søguni hjá Ísrael, tí jødiska fólkinum, Palestina og leiklutin hjá tí arabiska heiminum í miðeystrið. Og samstundis, sum eg hevði Jesus í tonkunum, meðan eg skrivaði hesa uppgávu, gjørdist tað bert meira viðkomandi og áhugavert. Tískil vórðu mínar vónir rættuliga høgar, men uppihaldið hevur liva upp til allar vónir og meira afturat.
Ísrael er eitt framúrskarandi land, við vakrari náttúru og einum ómetaliga hjartagóðum og fyrikomandi fólki. Eitt sum hevur havt stóra ávirkan á meg, hevur verið at sæð, hvussu eitt land og fólk, við so nógvari ymiskari mentan og trúargreinum, klárar at liva og arbeiða saman við virðing fyri hvørjum øðrum. Vit hava haft nógvar góðar upplivingar, bæði frá undirvísingini, felagsskapinum, túrum sum til Jerúsalem, frítíðini og øðrum.
Eitt eg eri vorin sera glaður fyri, eru hesar útferðirnar vit fara hvørja viku. Tað at vit kunnu fara út og lesa ein tekst úr bíbliuni og fáa undirvísing ”on location” Vit fáa støðiskunnleika og landafrøðiligt baksýni, sum gevur nakað heilt serligt og sum er torført at endurskapa í Føroyum.
Tískil vil eg viðmæla øðrum, ið hava tíð og áhuga, at fara á henda skúla, at granska Bíbliuna í tí heilaga landinum.
Hon er um støðuna hjá messianskum jødum í Ísrael í dag, hvussu nógvir teir eru, hvussu nógvar meinigheitir eru, hvussu tað er at vera Jesustrúgvandi jødi í ortodoksum umhvørvi, hvat teir uppliva av atsóknum og nógv annað.
Skráin fyri tiltøkini er hendan:
Mikudagin 6. juli kl 20: Møti í Emmaus í Klaksvík. Innsavnan til Ísraelsmissiónina. Leygardagin 9. juli kl 20: Felags ungdómsmøti í missiónshúsinum á Toftum. Innsavnan til Ísraelsmissiónina Sunnudagin 10. juli kl 11: Gudstænasta í Leirvíkar kirkju. Innsavnan til Ísraelsmissiónina. Sunnudagin 10. juli kl 19: Møti meinigheitshúsinum Saron í Sandavági. Innsavnan til Ísraelsmissiónina.
Teir átta føroysku volontørarnir í Jerúsalem hava nógv at gera. Lesið heilsan, ið tey hava sent.
Tann 24. mai, komu vit fýra pørini til Jerusalem, her vit skulu búleikast í ein mánað sum senior volontørar. Hetta er fyrstu ferð at eitt føroyskt toymi burturav fer at gera tílíkt arbeiði í Ísrael. Arbeiðið verður gjørt í samstarvi við danska felagsskapin Ordet & Israel, sum Ísraelsmissiónin samstarvar við.
Dagarnir ganga skjótt, bæði við arbeiði og upplivingum í frítíðini. Vit trívast øll væl og arbeiða í ymiskum bólkum á ymiskum støðum.
Í suppukøkinum gera vit klárt til at býta heitan mat út til uml. 200 brúkarar um dagin.
Íbúðir og umsorganarheim, sum treingja til eina hjálpandi hond, verða eisini málaðar og partvís vaskaðar.
Tríggjar av kvinnunum hjálpa eisini Debby við at gera sunnudagsskúlatilfar til tær messiansku meinigheitirnar, ein dag um vikuna.
Í stórum lagurbygningi sortera og býta vit í eskjur, frukt og grønt, sum so verður koyrt út til tey treingjandi runt í Jerusalem.
Sabbatin, Kristi Himmalferðardagur og Hvítusunnan hava givið okkum eyka frídagar, sum vit hava brúkt til at vitja tey nógvu kendu støðini her í Jerusalem, ein býur sum andar av søgu, her steinar og útgrevstur tala og staðfesta profetiini í bæði gamla og nýggja testamenti. Fleiri føroyingar vóru her niðri, tá vit komu, sum høvdu verið við til hátíðarhaldið á føroysku sendistovuni í Tel Aviv.
Vit vórðu boðin við einum parti av hesum, ein rundtúr í Jerusalem við Bjørgfinni Heinesen sum ferðaleiðara. Frá Oljufjallinum gekk leiðin til gravstøðini hjá Haggai, Zakarja og Málaki, Tárakirkjuna, har Jesus græt yvir Jerusalem, Getsemane, Bethesda hylin, Via dolorosa til Golgata, Gravkirkjuna, Grátimúrin, gjøgnum Zionsportrið til salin, har Jesus helt sína seinastu kvøldmáltíð og til grøvina hjá Dávid kongi. Sera góður dagur.
Eina dagsferð vóru vit við Jordanánna, har Jósva leiddi Ísraels fólk turrskødd yvirum og har Jesus varð doyptur av Jóhannesi. Koyrdu síðan niðan til Jeriko við allari tess søgu, Ráhab, múrarnir rapaðu, Zakeus, blindi maðurin við vegin. Eisini drukku vit av Elisa-kelduni, um hvørja tað stendur í 2.Kong.2:19-22 19 ”Menninir í býnum søgdu nú við Elisa: “Býurin liggur væl fyri, sum harri mín sær; men vatnið er ringt, og tað voldir, at konurnar hitta reis.” Tá segði hann: “Fáið mær nýggja skál, og latið salt í hana!” Teir so gjørdu. So fór hann út, hagar sum vatnið sprakk upp, kastaði salt niðurí har og segði: “So sigur HARRIN: Eg havi gjørt hetta vatn gott; av tí skal ikki hereftir koma deyði ella føðing fyri tíðina.” Vatnið varð nú gott, og tað hevur tað verið til henda dag – eftir orðinum, ið Elisa hevði talað.”
Sagt verður, at fjallið, har Jesus varð freistaður av djevlinum úti í oyðimørkini, liggur beint omanfyri Jeriko, vit gingu nakað niðaneftir fjallasíðuni til eitt klostur, sum er bygt inn í fjallasíðuna, har útsýni var sera gott.
At enda vitjaðu vit felagsskapin ”Seeds of Hope” har Tass Saada, greiddi frá lívi sínum og hansara ótroyttuliga arbeiði við at sáa vón, sum við trúnni á Jesus Kristus kann skapa frið ímillum menniskju, frið ímillum jødar og palestinensarar.
Hvítusunnuna hildu vit á Danska Bíbliuskúlanum í Poryia, við Genesaret vatnið. Eisini har varð vitjað á fleiri støðum fram við vatninum, sum td. í Magdala, Kapernaum, Ein Gev kibbutzini, har vit sjálvandi eisini ótu Pæturs fiskin, sum smakkaði okkum sera væl – ikki sørt heimligt. Síðan gekk leiðin niðan á Sæluprísanar fjallið.
Ávegis aftur til Jerusalem vitjaðu vit Nasaret og Nazaret village, sum hevur endurskapt eitt umhvørvið, sum líkist samfelagnum á Jesu døgum. Í gomlu synagoguni máttu okkara góðu deknar sjálvandi sleppa at lesa úr Tora´ini. Teir hava trúfast lisið lestur fyri okkum hvørt sunnukvøld. Eisini ein lærurík vitjan.
Í eini 38 hitastigum var gott kunna blaka seg í ánna, í náttúru vøkru parkini, Sachne, áðrenn vit komu til Jerusalem.
Í dag verður arbeitt í Tel Aviv við at gera í stand hjá einum hjálparfelagskapi, Red carpet, sum tekur sær av skøkjum og misnýtarum, har tey kunnu fáa mat, eitt heitt bað og ein hvíldarstað. Eisini verður tikið hond um kvinnur, sum eru vorðnar við barn, fyri at verja tað ófødda barnið.
Í síðstu viku fóru átta føroyskir volontørar til Jerúsalem í Ísrael, har tey skulu gera sjálvboðið arbeiðið í fýra vikur
Teir átta føroysku volontørarnir, sum nú gera sjálvboðið arbeiði í Ísrael
Tey átta skulu millum annað hjálpa til við at gera íbúðir ístand hjá fátøkum fólki og vera við í arbeiðinum at tilreiða og býta mat út til fátøk fólk.
Hetta er fyrstu ferð at eitt føroyskt toymi burturav fer at gera tílíkt arbeiði í Ísrael. Arbeiðið verður gjørt í samstarvi við danska felagsskapin Ordet & Israel, sum Ísraelsmissiónini samstarvar við.
Fleiri føroyingar hava verið á donskum holdum hjá Ordet & Israel til tílíkt arbeiði, men tað er fyrstu ferð, at tað er eitt føroyskt toymi burturav.
Tey átta á toyminum eru fýra hjún, Marjan og Birgir Nielsen, Nes, sum eisini eru leiðarar á toyminum, Hilmar Højgaard og Hildigunn Steinhólm, Saltnes, Anna og Marjus Jacobsen, Leirvík, og Elma og Asbjørn Mikkelsen, Skála.
Um aðrir føroyingar har hug at fara at gera líknandi arbeiði í Ísrael, so ber til at seta seg í samband við onkran av landsnevndarlimunum í Ísraelsmissiónini.
– Vit hava á lærusveinaskúlanum ein sera góðan felagsskap , ið bæði kann rúma langar og djúpar samtalur og eisini hugna og meira óseriøsar aktivitetir. Bíbliuskúlin hevur livað upp til væntanirnar, sigur Gudný Johannesen og Rakul E. Kjølbro
Í seks vikur hava Gudný Johannesen og Rakul E. Kjølbro úr Klaksvík verið á lærusveinaskúla í Poriya í Ísrael. Les meira um tað her.
Tær lata væl at skúlanum, og siga her frá nakað av tí, sum tær hava fingið burturúr.
Sigla á Genesaretvatninum.
Gudný Johannesen:
Mínar vónir til hendan bíbliuskúlan vóru rættiliga høgar, áðrenn eg kom, og eg kann bara siga, at hetta heilt avgjørt hevur livað upp til væntanirnar. Alt líka frá felagsskapi til undirvísing, útferðir, og gerandisdag er fantastiskt at uppliva, og royni eg at njóta hvørja løtu!
Vit fáa nýggjar undirvísarar úr Danmark niður til Ísraels hvørja viku, ið undirvísa í einum nýggjum og viðkomandi evni. Hetta ger, at vit allatíðina gleða okkum og eru spent til tað næsta, sum kemur.
Ísrael er eitt fantastiskt land við ríkari søgu, vakrari náttúru og fyrikomandi fólki. Mentanin skilir seg út grundað á religiøsa margfeldið í landinum, og er tað sera hugtakandi at síggja hvussu ymsu trúargreinarnar megna at rúma hvørjum øðrum, men kortini standa fast við sítt. Hóast vit fáa innlit í ísraelsku mentanina, kennist tað heimligt her í Danska Húsinum í Poriya. Alt fer fram á donskum, so onkursvegna eru vit ikki so langt heimanífrá. Undirvísingin er góð og greið, og byggir á Evangelisk Luthersku játtanarritini hjá donsku fólkakirkjuni.
Samanumtikið vil eg siga, at tað er trupult at finna nakað sum kundi verið betri. Hesin bíbliuskúlin í tí heilaga landinum er sum skaptur til tann, sum ynskir at sambinda undirvísingina við eina mentanarliga og geografiska fatan av Bíbliuni.
Vit hava longu havt so nógvar minniligar løtur her í Ísrael, og tað er trupult at velja júst eina sum hæddarpunktið. Men vit lesa í Gamla Testamenti um hvussu stóran týdning Guds Tempul hevði. Einans har, kundi fólkið – hóast tey ikki sluppu inn, nakrar fáar ferðir um árið, nærkast dýrd Guds.
Tað er vorðið stórt fyri mær, at vit ikki noyðast at fara til Ísraels fyri at koma fram fyri Gudi, men at vit gjøgnum Jesus kunnu standa rættvísgjørd fram fyri Gudi, tí Jesu blóð reinsar okkum. Tí kunnu vit kenna nærveru Guds, eisini í Føroyum.
Á útferð í Haifa. Har hittu tær føroysku Karen Elkjær Abrahamsen, ið arbeiðir sum volontørur fyri Ísraelsmissiónina á einum ellisheimi.
Rakul E. Kjølbro:
Um eg skal seta nøkur orð á, hvussu mær dámar at vera her niðri, havi eg einans góð orð at bera. Vit hava ein sera góðan felagsskap, ið bæði kann rúma langar og djúpar samtalur og eisini hugna og meira óseriøsar aktivitetir.
Tað hava verið nógvar góðar upplivingar inntil víðari, serliga í samband við útferðir og undirvísing. Ein uppliving, ið serliga hevur talað til mín, var tann fyrsta dagin, tá ið vit vóru í Jerusalem. Vit komu inn í tann Gamla Býin ígjøgnum Zionsportrið, og settu okkum á tað jødiska torgið. Vit lósu úr Zakarja 8, ið er eitt profeti um, at jødar skulu koma aftur til Jerusalem og fylla torgini, hóast tað á teirra døgum virkaði ómøguligt. Versini 4 og 5 ljóða soleiðis:
v4 So sigur Harri herliðanna: Enn skulu gamlir menn og gamlar konur sita á Jerúsalems torgum og hvør teirra hava stav í hendi fyri elli sakir. v5 Borgartorgini skulu vera full av dreingjum og gentum, ið har halda sær at gaman. Zakarja 8,4-5
Vit sluppu so at uppliva sjónina, ið Zakarja fekk, fara fram í veruleikanum beint frammanfyri eygunum á okkum. Tí jødiska torgið á Zionsfjalli var fylt við hundraðtals skúlaflokkum, ið runnu runt og spældu, og vit sóu fleiri gomul fólk við stavum. Tað er stórt at hugsa, at fyri 100 árum síðani vóru torgini ikki fylt við jødum á sama hátt sum í dag, tí meginparturin av jødunum eru jú flutt til Ísrael tey seinastu 80 árini.
Hetta var fyri meg eitt tekin uppá Guds trúfesti; at hann ikki gloymir síni lyftir, at hann í heilt nýggjari tíð hevur útfylt eitt 2500 ára gamalt lyfti. Gud er veruliga tann sami miskunnsami og trúfasti Gud, ið hann ferð eftir ferð ígjøgnum Bíbliuna vísir at hann er. Hetta er bert ein lítil wow-uppliving av mongum, ið ein fær av at vitja so nógv áhugaverd støð og fáa undirvísing á støðunum.
Hetta var fyri meg eitt tekin uppá Guds trúfesti; at hann ikki gloymir síni lyftir, at hann í heilt nýggjari tíð hevur útfylt eitt 2500 ára gamalt lyfti.
Rakul E. Kjølbro og Gudný Johannesen á veg oman av Masada
Rakul E. Kjølbro og Gudný Johannesen úr Klaksvík eru í løtuni á lærusveinaskúla í Ísrael. Har hava tær verið í seks vikur. Tær uppliva nógv og trívast væl. Her er heilsan frá teimum.
Vit sita nú í tilhaldsstovuni í “Det Danske hus” í Poryia, sum er ein forholdsvís lítil bygd norðarlaga í Ísrael, við útsýni yvir Genesaretvatni. Í góðveðri síggja vit yvir á Hermonfjallið, ið liggur norðanfyri vatnið, og suðureftir síggja vit niður í Jordandalin, har Jordanáin eisini rennur gjøgnum, og oman í Deyða Havið.
Tað var her um leiðir, at Jesus fyri 2000 árum síðani reikaði runt stóran part av sínum almenna virki. Og tað er her vit sleppa at ganga á bíbliuskúla í tríggjar mánaðir. Umframt at vit fáa undirvísing í bíbilsku rithøvundarnir høvdu rundanum seg. Betri umstøður fært tú ikki, um tú skalt læra Bíbliuna at kenna. Og hetta er eisini orsøkin til, at eg valdi hendan bíbliuskúlan framum aðrar.
Sigla á Genesaretvatninum.
Skeiðið verður kallað Discipelskolen og er undir danska felagsskapinum “Ordet og Israel”. Vit eru 19 næmingar, harav eru vit tveir føroyingar, Gudný Johannesen og eg (Rakul Ellebye Kjølbro). Her er ein volontørur og eitt leiðarapar, og so fáa vit vitjan av einum nýggjum undirvísara úr Danmark, hvørja viku.
Vit fáa undirvísing fýra dagar um vikuna, frá kl: 8:15 til kl 12 ella 14. Tað er eitt nýtt evni hvørja viku, og tað kann vera alt frá Ezekiels bók til Jesu lív og lærusveinaskap til gerandis psykologi og parforhold.
Eftir miðmála er tað ymiskt frá degi til dags, hvat er á skránni. Til dømis brúka vit hvønn sunnudag seinnapart uppá diakonalarbeiði í lokalsamfelagnum. Onkrar dagar møtast vit eisini í smærri bólkum til bíbliuprát ella bøn og aðrar dagar hava vit frí.
Fríggjadagurin er tann besti dagurin í vikuni, tí hvønn fríggjadag fara vit útferðir og fáa “on-location” undirvísing. Vit hava til dømis verið í Nazaret, Kapernaum, á Karmelfjallinum og siglt á Genesaretvatninum. Og vit hava enn nógv spennandi støð eftir, sum vit fara at vitja teir komandi fríggjadagarnar. Eftir ein fríggjadagstúr koma vit heim aftur til “Det Danske Hus” har vit fáa eina lekkra sabbatsmáltíð, og fyri at seta prikkin yvir i’ið, enda vit fríggjadagin við eini góðari lovsangsløtu saman.
Útferð í Jerúsalem. Klettamoskan í baksýni.Á útferð í Haifa møttu tær føroysku Karen Elkjær Abrahamsen, ið er volontørur hjá Ísraelsmissiónini og arbeiðir á einum ellisheimi í býnum.
Síðsta vika var ein serliga hendingarík og spennandi vika. Vit vóru í Jerusalem, og hvør dagur var fult pakkaður við útferðum til øll tey áhugaverdu støðini, har ið Jesus, Dávid, Hizkia, Zakarja og mangir aðrir áhugaverdir persónar hava virkað og livað.
Lesið meira um, hvat tær hava fingið burturúr bíbliuskúlanum her.
